Nevruz Karlar eriyipte,bahar gelince Köyümüz bir başka güzel olurdu Çeşit çeşit çiçek kokardı yamaçlar Çocuklar çiğdem toplar Gençler şapkalarına takardı Koyun kuzuya karışırken Allo dede kaval çalardı Duvar diplerinde otururdu nineler Dedelerse onlara caka satardı İşte biz baharı Nevruz diye böyle kutlardık Kardeşlik mertlik kokardı hep Yiğitlik vardı her zerresinde Ta geçmişten gelen Esintiler vardı yüreğimizde Şimdi öylemi ya yiğidim Sevgimiz hançerlendi ta derinden Hançerlenen nevruz değil Bu milletin birliğiydi Bu büyük millet,bu aziz millet Pes etmedi hiç, etmeyecek Zalim düşman çok olsada Güçleri hiç yetmeyecek Sen kendinden emin ol Yürü daim ileri Varmı başka çıkar yol Vatan kalmasın geri Bu yazı 1297 kez okunmuştur.